«H Λίνδος είναι ο βράχος της». O βράχος αυτός, ύψ. 116 μ., αποτελεί το φυσικό τελείωμα του τοπίου της Λίνδου, ξερού και επιβλητικού μέσα στη γύμνια του, που περιβάλλεται ολόγυρα από τη θάλασσα, ώστε η Λίνδος «να χαίρεται καμαρωτή το πέλαγο» (Λίνδος πόντῳ ἀγαλλομένη). Η Λίνδος δεν φαίνεται να είχε ιδιαίτερη σπουδαιότητα στις πρώιμες πολιτισμικές περιόδους, αν και υπάρχουν από την ακρόπολη σποραδικά ευρήματα της νεολιθικής περιόδου και της εποχής του Xαλκού. Πάντως η μυθική παράδοση ανάγει την ίδρυση του ιερού της Λινδίας Aθηνάς στους μυκηναϊκούς χρόνους, η δε ευρύτερη περιοχή της Λίνδου, η Λινδία, παρουσιάζει πλούσια μυκηναϊκά ευρήματα από νεκροπόλεις.
